vrijdag 10 februari 2017

De keuze voor accordeon

Sinds november probeer ik nu om accordeon te spelen. Niet zo voor de hand liggend, want de accordeon is voor de meeste mensen ouderwets en totaal niet hip en modern.

Muziek heeft me al altijd gebeten. Ik volgde muzieklessen sinds het 3de leerjaar en kan dus blokfluit spelen. Ik kan ook perfect partituren lezen en kan in het juiste ritme en met de juiste noten iets spelen op de blokfluit. 
Daarna kriebelde het om instrumenten te spelen. Piano zag ik wel zitten, maar ik heb nooit doorgevraagd aan mijn ouders om pianolessen te volgen. Ik ging toen wekelijks gaan zwemmen en elke zondag ging ik naar de Chiro. Hobby's genoeg, dacht ik.
Ik kreeg wel als kerstcadeau een klein keyboard om op te spelen. Dit lukte redelijk. Maar wel met 1 hand. Later leerde ik op een groter keyboard spelen in de lessen kleuteronderwijs. Jammer genoeg was dit enkel met de rechterhand. Pas op het einde van het tweede jaar kwam de linkerhand erbij. Ik kan het nu nog steeds niet. Maar ik wil het ooit wel kunnen.

De accordeon van pepe
Mijn pepe begon met accordeonlessen toen hij 17 jaar jong was. Hij volgde lessen in de accordeonschool van Henri Messure in Kortrijk. Dit was in een zaaltje achter een café aan het plein in Kortrijk, maar nu bestaat dit café niet meer. Er staan nu appartementen op.
Pepe met zijn eerste accordeon

Pepe kocht de accordeon van zijn leraar Henri over. Toen indertijd waren er van dat model 4 in België. Die accordeon is gemaakt om in zalen te spelen en kan dus wel wat volume verzetten. Pepe ging toen met een bandje 1 à 2 keren in de week optreden. In het bandje zaten 3 accordeonisten, 1 persoon voor het slagwerk en soms een trompettist.
Pepe heeft op veel trouwfeesten mogen spelen. Dit was toen de gewoonte, nu is dit vervangen door een DJ.

Uiteindelijk is pepe gestopt met optreden omdat hij toen met mijn meme en 2 kinderen aan het kerkhof woonde. Meme was soms niet gerust als ze 's avonds alleen thuis was met de kinderen. Pepe stopte dus omdat meme niet meer alleen zou zijn 's avonds. Hij bleef de accordeon wel regelmatig uithalen. Ik herinner me nog altijd dat we elke zondag naar meme en pepe gingen. Toen zagen we de nichtjes en neef terug. Altijd leuke momenten geweest. Zeker als pepe de accordeon boven haalde en liedjes speelde. Wij mochten dan ook op de knopjes duwen en dan leek het alsof wij spelen.

De accordeon leren bespelen
Nu is pepe 80 jaar en accordeon spelen lukt niet meer. De accordeon weegt nu te zwaar voor hem (14 kg). Maar pepe wou nog steeds bezig zijn met muziek en daarom heb ik mijn klein keyboardje gegeven aan pepe en nu kan hij piano leren spelen. Ik gaf hem wat tips en hij was er snel mee weg. Uiteindelijk werd er gepraat over de accordeon en stelde ik voor om er eens op te spelen. Ik haalde de zware koffer naar beneden en de lessen konden beginnen.
Pepe tekende met de computer de toetsen en schreef er de noten bij. Zo heb ik een spiekbriefje. De eerste les moest ik 'do mi sol do' en 'do sol mi do' spelen. Als dit goed zou gaan, zouden we de andere noten leren spelen.
De volgende dag ben ik zelf aan de slag gegaan met de toonladder. Dit lukte vrij goed en zo kan ik al eenvoudige liedjes oefenen. De kruisen en mollen laat ik voorlopig liggen.

Omdat de accordeon minstens 60 jaar oud is, klonk hij wat vals. Ik liet hem dan ook stemmen. Nu klinkt hij veel beter en is het aangenamer om naar te luisteren.
Ik heb niet zo heel vaak geoefend omdat ik ook nog toneel speelde in december. Met 3 repetities in de week, had ik niet zo veel tijd om te oefenen.

In de kerstvakantie was ik nog steeds gebeten door de accordeon en ik wil dit instrument nog steeds leren spelen. Ik mailde naar de muziekschool en ik mag naar de accordeonklas gaan. Joepie!
Op 13 februari mag ik zelf naar hun optreden komen kijken en dan zal de lesgeefster de accordeon van pepe bekijken. Als hij in goede staat is, mag ik met pepe's accordeon naar de les gaan. Ik vrees wel voor een 'piep' die nu af en toe hoorbaar is. Van ouderdom zijn de veertjes versleten en gaan sommige toetsen niet volledig dicht. Daarom hoor je soms enkele noten, vooral bij het dichtduwen van de accordeon. Ik kan dat er uit laten halen, maar het kostenplaatje zal dan wat hoger liggen dan gewoon wat stemmen.
Als de accordeon van pepe niet toegelaten wordt, kan ik wel eentje huren. Dus de lessen zal ik zeker volgen.

Voorlopig speel ik even niet meer zelf omdat ik niet weet of dit wel goed is. Misschien is het beter om de manier van de lesgeefster aan te leren en niet zomaar in het wilde weg te oefenen. Ik zal het haar vragen op het optreden.

Ik zie het zitten!
En pepe ook. Hij is blij dat iemand zijn passie overneemt.

Groetjes
Tiny






Geen opmerkingen:

Een reactie posten