Het is gebeurd!
Vanmorgen mocht ik aansluiten in de muziekles van het 1ste jaar. Ik schreef me in en kon dan meteen naar de les. De medestudentjes waren al enthousiast in de gang. Ik volg dus les bij de jongere kinderen. Maar ik ben niet alleen als volwassene, er zijn nog 2 volwassen studenten in de klas. En ik studeerde een opleiding rond kinderen, dus zo erg vind ik dat niet. Ik vind het zelfs supertof om weer in contact te komen met kinderen uit het lager onderwijs.
Vandaag kon ik goed meevolgen met de muziektheorie. Gelukkig heb een basiskennis van toen ik zelf nog notenleer volgde. Ik leerde ook nieuwe dingen bij. Muziekdictee viel mee, slechts 1 foutje. Ik mag trots zijn op mezelf. En het zingen viel ook mee omdat we niet alleen zongen. Maar het zal zeker nog oefenen zijn, zeker om de juiste toon te vinden.
Ik zie het zeker zitten in de muziekklas. Maar nu even genoeg over muziek. Volgend weekend ga ik met de vriend naar Brugge. We kregen voor ons nieuwjaar een weekendje cadeau van de schoonouders. Super tof, want Brugge is wel een mooie en leuke stad.
Volgende week zal ik dus iets posten rond Brugge. Ik weet nog niet of het een stukje tekst zal zijn of een verzameling van sfeerfoto's. Ik zie wel. Het kan wel zijn dat het bericht pas zondag gepast wordt.
Tot volgende keer,
Groetjes
Tiny
Welkom op mijn blog. Op deze blog kan je wekelijks een berichtje verwachten. Mijn berichten gaan steeds over de dingen die mij boeien. Thema's die aan bod komen: creatieve doe-het-zelf tips, werken met kinderen, reizen, knutselen, recepten, muziek... Ik wens jullie nog veel leesplezier toe. Groetjes Tiny
zaterdag 25 februari 2017
zaterdag 18 februari 2017
De muzieklessen
Hey iedereen,
Ik heb net een drukke week rond de muzieklessen achter de rug.
De accordeonklas
Maandag mocht ik naar het toonmoment van de accordeonklas gaan kijken. Er werden liedjes samen gespeeld en ook solo. Het was ontzettend mooi om te horen en te zien. Ik weet nu zeker dat ik dat ook wil kunnen. Alleen zal ik een beginner zijn en nog heel veel moeten leren.
De leerkracht keek en luisterde ook naar de accordeon van pepe. Zo'n oud instrument heeft uiteraard een charme en een emotionele kant. Zeker als die van je eigen pepe is. Maar hij klinkt zeker nog niet zoals het hoort. Ik liet hem stemmen in november en hij klinkt al iets beter dan daar voor, maar er zitten nog mankementen in. Eigenlijk zou hij ook volledig hersteld moeten worden qua binnenwerk. Maar dit zal een hoog kostenplaatje zijn.
Ik zal dus met een instrument van de muziekschool lessen volgen. Eigenlijk dacht ik hier al een tijdje aan omdat pepe's accordeon rechte bassen heeft en de huidige accordeons zijn schuine bassen. Deze twee soorten zijn totaal anders om aan te leren.
Van de melodiekant zit ik safe: do op de eerste rij en dat is hetgeen in de muziekschool aangeleerd wordt. Ik zal nu wel met 5 vingers moeten leren spelen en niet met 4. Vroeger leerden ze accordeon spelen met 4 vingers, maar 60 jaar later doen ze het met 5.
De muziekklas
Ik heb vroeger nog muzieklessen gevolgd, maar nooit aan het conservatorium. De lessen zijn dus wat anders ingericht. Ik heb ook geen attesten van mijn 5 jaar algemene muziektheorie...
Daarom moest ik deze morgen een toelatingsproef doen bij één van de leerkrachten muziek.
Qua theorie en kennis scoor ik behoorlijk. Oef, een voordeel voor mij, want het zal een opfrissing zijn tijdens de lessen.
Een aantal zaken die in het conservatorium van in het begin aangeleerd worden, heb ik duidelijk nog niet mee.
Muziekdictee is iets totaal nieuw voor mij: luisteren naar een stukje op piano en dit dan omzetten naar de juiste noten in het juiste ritme. Dit ging vandaag maar zo zo. Soms juist, heel vaak fout. Geen makkelijke opdracht, vind ik. Het zal oefenen worden.
Zingen zal ook een groot werkpunt zijn. Ik ben het niet gewoon van te zingen en ben dit ook nooit aangeleerd geweest. Maar met regelmatig oefenen en de tips van de leerkrachten moet dit ook wel lukken.
Daarom is het voorstel van de leerkracht om nu al in te stappen in het eerste jaar om de zanglessen en het muziekdictee al gewoon te worden. Het eindexamen dit jaar zou dan mijn toelatingsexamen zijn. Maar dit moet nog besproken worden met de directeur. En dan weet ik of ik nu kan instappen of in september...
Muziek in Kortrijk
Vandaag (18 februari 2017) wordt Kortrijk ondergedompeld in de muziekwereld. Alle leerlingen van het conservatorium (Kortrijk en andere gemeentes) spelen muziek doorheen de dag. Dit zal op verschillende plaatsen zijn.
Ik ga zeker naar de bib gaan rond 14u, dan speelt de accordeonklas. En dit wil ik zeker niet missen.
Het was een muzikale week en mijn enthousiasme is nu nog groter.
Groetjes
Tiny
Ik heb net een drukke week rond de muzieklessen achter de rug.
De accordeonklas
Maandag mocht ik naar het toonmoment van de accordeonklas gaan kijken. Er werden liedjes samen gespeeld en ook solo. Het was ontzettend mooi om te horen en te zien. Ik weet nu zeker dat ik dat ook wil kunnen. Alleen zal ik een beginner zijn en nog heel veel moeten leren.
De leerkracht keek en luisterde ook naar de accordeon van pepe. Zo'n oud instrument heeft uiteraard een charme en een emotionele kant. Zeker als die van je eigen pepe is. Maar hij klinkt zeker nog niet zoals het hoort. Ik liet hem stemmen in november en hij klinkt al iets beter dan daar voor, maar er zitten nog mankementen in. Eigenlijk zou hij ook volledig hersteld moeten worden qua binnenwerk. Maar dit zal een hoog kostenplaatje zijn.
Ik zal dus met een instrument van de muziekschool lessen volgen. Eigenlijk dacht ik hier al een tijdje aan omdat pepe's accordeon rechte bassen heeft en de huidige accordeons zijn schuine bassen. Deze twee soorten zijn totaal anders om aan te leren.
Van de melodiekant zit ik safe: do op de eerste rij en dat is hetgeen in de muziekschool aangeleerd wordt. Ik zal nu wel met 5 vingers moeten leren spelen en niet met 4. Vroeger leerden ze accordeon spelen met 4 vingers, maar 60 jaar later doen ze het met 5.
De muziekklas
Ik heb vroeger nog muzieklessen gevolgd, maar nooit aan het conservatorium. De lessen zijn dus wat anders ingericht. Ik heb ook geen attesten van mijn 5 jaar algemene muziektheorie...
Daarom moest ik deze morgen een toelatingsproef doen bij één van de leerkrachten muziek.
Qua theorie en kennis scoor ik behoorlijk. Oef, een voordeel voor mij, want het zal een opfrissing zijn tijdens de lessen.
Een aantal zaken die in het conservatorium van in het begin aangeleerd worden, heb ik duidelijk nog niet mee.
Muziekdictee is iets totaal nieuw voor mij: luisteren naar een stukje op piano en dit dan omzetten naar de juiste noten in het juiste ritme. Dit ging vandaag maar zo zo. Soms juist, heel vaak fout. Geen makkelijke opdracht, vind ik. Het zal oefenen worden.
Zingen zal ook een groot werkpunt zijn. Ik ben het niet gewoon van te zingen en ben dit ook nooit aangeleerd geweest. Maar met regelmatig oefenen en de tips van de leerkrachten moet dit ook wel lukken.
Daarom is het voorstel van de leerkracht om nu al in te stappen in het eerste jaar om de zanglessen en het muziekdictee al gewoon te worden. Het eindexamen dit jaar zou dan mijn toelatingsexamen zijn. Maar dit moet nog besproken worden met de directeur. En dan weet ik of ik nu kan instappen of in september...
Muziek in Kortrijk
Vandaag (18 februari 2017) wordt Kortrijk ondergedompeld in de muziekwereld. Alle leerlingen van het conservatorium (Kortrijk en andere gemeentes) spelen muziek doorheen de dag. Dit zal op verschillende plaatsen zijn.
Ik ga zeker naar de bib gaan rond 14u, dan speelt de accordeonklas. En dit wil ik zeker niet missen.
Het was een muzikale week en mijn enthousiasme is nu nog groter.
Groetjes
Tiny
vrijdag 10 februari 2017
De keuze voor accordeon
Sinds november probeer ik nu om accordeon te spelen. Niet zo voor de hand liggend, want de accordeon is voor de meeste mensen ouderwets en totaal niet hip en modern.
Muziek heeft me al altijd gebeten. Ik volgde muzieklessen sinds het 3de leerjaar en kan dus blokfluit spelen. Ik kan ook perfect partituren lezen en kan in het juiste ritme en met de juiste noten iets spelen op de blokfluit.
Daarna kriebelde het om instrumenten te spelen. Piano zag ik wel zitten, maar ik heb nooit doorgevraagd aan mijn ouders om pianolessen te volgen. Ik ging toen wekelijks gaan zwemmen en elke zondag ging ik naar de Chiro. Hobby's genoeg, dacht ik.
Ik kreeg wel als kerstcadeau een klein keyboard om op te spelen. Dit lukte redelijk. Maar wel met 1 hand. Later leerde ik op een groter keyboard spelen in de lessen kleuteronderwijs. Jammer genoeg was dit enkel met de rechterhand. Pas op het einde van het tweede jaar kwam de linkerhand erbij. Ik kan het nu nog steeds niet. Maar ik wil het ooit wel kunnen.
De accordeon van pepe
Mijn pepe begon met accordeonlessen toen hij 17 jaar jong was. Hij volgde lessen in de accordeonschool van Henri Messure in Kortrijk. Dit was in een zaaltje achter een café aan het plein in Kortrijk, maar nu bestaat dit café niet meer. Er staan nu appartementen op.
Muziek heeft me al altijd gebeten. Ik volgde muzieklessen sinds het 3de leerjaar en kan dus blokfluit spelen. Ik kan ook perfect partituren lezen en kan in het juiste ritme en met de juiste noten iets spelen op de blokfluit.
Daarna kriebelde het om instrumenten te spelen. Piano zag ik wel zitten, maar ik heb nooit doorgevraagd aan mijn ouders om pianolessen te volgen. Ik ging toen wekelijks gaan zwemmen en elke zondag ging ik naar de Chiro. Hobby's genoeg, dacht ik.
Ik kreeg wel als kerstcadeau een klein keyboard om op te spelen. Dit lukte redelijk. Maar wel met 1 hand. Later leerde ik op een groter keyboard spelen in de lessen kleuteronderwijs. Jammer genoeg was dit enkel met de rechterhand. Pas op het einde van het tweede jaar kwam de linkerhand erbij. Ik kan het nu nog steeds niet. Maar ik wil het ooit wel kunnen.
De accordeon van pepe
Mijn pepe begon met accordeonlessen toen hij 17 jaar jong was. Hij volgde lessen in de accordeonschool van Henri Messure in Kortrijk. Dit was in een zaaltje achter een café aan het plein in Kortrijk, maar nu bestaat dit café niet meer. Er staan nu appartementen op.
Pepe met zijn eerste accordeon |
Pepe kocht de accordeon van zijn leraar Henri over. Toen indertijd waren er van dat model 4 in België. Die accordeon is gemaakt om in zalen te spelen en kan dus wel wat volume verzetten. Pepe ging toen met een bandje 1 à 2 keren in de week optreden. In het bandje zaten 3 accordeonisten, 1 persoon voor het slagwerk en soms een trompettist.
Pepe heeft op veel trouwfeesten mogen spelen. Dit was toen de gewoonte, nu is dit vervangen door een DJ.
Uiteindelijk is pepe gestopt met optreden omdat hij toen met mijn meme en 2 kinderen aan het kerkhof woonde. Meme was soms niet gerust als ze 's avonds alleen thuis was met de kinderen. Pepe stopte dus omdat meme niet meer alleen zou zijn 's avonds. Hij bleef de accordeon wel regelmatig uithalen. Ik herinner me nog altijd dat we elke zondag naar meme en pepe gingen. Toen zagen we de nichtjes en neef terug. Altijd leuke momenten geweest. Zeker als pepe de accordeon boven haalde en liedjes speelde. Wij mochten dan ook op de knopjes duwen en dan leek het alsof wij spelen.
De accordeon leren bespelen
Nu is pepe 80 jaar en accordeon spelen lukt niet meer. De accordeon weegt nu te zwaar voor hem (14 kg). Maar pepe wou nog steeds bezig zijn met muziek en daarom heb ik mijn klein keyboardje gegeven aan pepe en nu kan hij piano leren spelen. Ik gaf hem wat tips en hij was er snel mee weg. Uiteindelijk werd er gepraat over de accordeon en stelde ik voor om er eens op te spelen. Ik haalde de zware koffer naar beneden en de lessen konden beginnen.
Pepe tekende met de computer de toetsen en schreef er de noten bij. Zo heb ik een spiekbriefje. De eerste les moest ik 'do mi sol do' en 'do sol mi do' spelen. Als dit goed zou gaan, zouden we de andere noten leren spelen.
De volgende dag ben ik zelf aan de slag gegaan met de toonladder. Dit lukte vrij goed en zo kan ik al eenvoudige liedjes oefenen. De kruisen en mollen laat ik voorlopig liggen.
Omdat de accordeon minstens 60 jaar oud is, klonk hij wat vals. Ik liet hem dan ook stemmen. Nu klinkt hij veel beter en is het aangenamer om naar te luisteren.
Ik heb niet zo heel vaak geoefend omdat ik ook nog toneel speelde in december. Met 3 repetities in de week, had ik niet zo veel tijd om te oefenen.
In de kerstvakantie was ik nog steeds gebeten door de accordeon en ik wil dit instrument nog steeds leren spelen. Ik mailde naar de muziekschool en ik mag naar de accordeonklas gaan. Joepie!
Op 13 februari mag ik zelf naar hun optreden komen kijken en dan zal de lesgeefster de accordeon van pepe bekijken. Als hij in goede staat is, mag ik met pepe's accordeon naar de les gaan. Ik vrees wel voor een 'piep' die nu af en toe hoorbaar is. Van ouderdom zijn de veertjes versleten en gaan sommige toetsen niet volledig dicht. Daarom hoor je soms enkele noten, vooral bij het dichtduwen van de accordeon. Ik kan dat er uit laten halen, maar het kostenplaatje zal dan wat hoger liggen dan gewoon wat stemmen.
Als de accordeon van pepe niet toegelaten wordt, kan ik wel eentje huren. Dus de lessen zal ik zeker volgen.
Voorlopig speel ik even niet meer zelf omdat ik niet weet of dit wel goed is. Misschien is het beter om de manier van de lesgeefster aan te leren en niet zomaar in het wilde weg te oefenen. Ik zal het haar vragen op het optreden.
Ik zie het zitten!
En pepe ook. Hij is blij dat iemand zijn passie overneemt.
Groetjes
Tiny
Pepe heeft op veel trouwfeesten mogen spelen. Dit was toen de gewoonte, nu is dit vervangen door een DJ.
Uiteindelijk is pepe gestopt met optreden omdat hij toen met mijn meme en 2 kinderen aan het kerkhof woonde. Meme was soms niet gerust als ze 's avonds alleen thuis was met de kinderen. Pepe stopte dus omdat meme niet meer alleen zou zijn 's avonds. Hij bleef de accordeon wel regelmatig uithalen. Ik herinner me nog altijd dat we elke zondag naar meme en pepe gingen. Toen zagen we de nichtjes en neef terug. Altijd leuke momenten geweest. Zeker als pepe de accordeon boven haalde en liedjes speelde. Wij mochten dan ook op de knopjes duwen en dan leek het alsof wij spelen.
De accordeon leren bespelen
Nu is pepe 80 jaar en accordeon spelen lukt niet meer. De accordeon weegt nu te zwaar voor hem (14 kg). Maar pepe wou nog steeds bezig zijn met muziek en daarom heb ik mijn klein keyboardje gegeven aan pepe en nu kan hij piano leren spelen. Ik gaf hem wat tips en hij was er snel mee weg. Uiteindelijk werd er gepraat over de accordeon en stelde ik voor om er eens op te spelen. Ik haalde de zware koffer naar beneden en de lessen konden beginnen.
Pepe tekende met de computer de toetsen en schreef er de noten bij. Zo heb ik een spiekbriefje. De eerste les moest ik 'do mi sol do' en 'do sol mi do' spelen. Als dit goed zou gaan, zouden we de andere noten leren spelen.
De volgende dag ben ik zelf aan de slag gegaan met de toonladder. Dit lukte vrij goed en zo kan ik al eenvoudige liedjes oefenen. De kruisen en mollen laat ik voorlopig liggen.
Omdat de accordeon minstens 60 jaar oud is, klonk hij wat vals. Ik liet hem dan ook stemmen. Nu klinkt hij veel beter en is het aangenamer om naar te luisteren.
Ik heb niet zo heel vaak geoefend omdat ik ook nog toneel speelde in december. Met 3 repetities in de week, had ik niet zo veel tijd om te oefenen.
In de kerstvakantie was ik nog steeds gebeten door de accordeon en ik wil dit instrument nog steeds leren spelen. Ik mailde naar de muziekschool en ik mag naar de accordeonklas gaan. Joepie!
Op 13 februari mag ik zelf naar hun optreden komen kijken en dan zal de lesgeefster de accordeon van pepe bekijken. Als hij in goede staat is, mag ik met pepe's accordeon naar de les gaan. Ik vrees wel voor een 'piep' die nu af en toe hoorbaar is. Van ouderdom zijn de veertjes versleten en gaan sommige toetsen niet volledig dicht. Daarom hoor je soms enkele noten, vooral bij het dichtduwen van de accordeon. Ik kan dat er uit laten halen, maar het kostenplaatje zal dan wat hoger liggen dan gewoon wat stemmen.
Als de accordeon van pepe niet toegelaten wordt, kan ik wel eentje huren. Dus de lessen zal ik zeker volgen.
Voorlopig speel ik even niet meer zelf omdat ik niet weet of dit wel goed is. Misschien is het beter om de manier van de lesgeefster aan te leren en niet zomaar in het wilde weg te oefenen. Ik zal het haar vragen op het optreden.
Ik zie het zitten!
En pepe ook. Hij is blij dat iemand zijn passie overneemt.
Groetjes
Tiny
De blog is terug geopend...
Hey iedereen,
Ik geef het toe: deze blog lag heel lang stil... Een beetje te lang...
Sinds het laatste bericht heb ik het heel druk gehad. Ik was volop bezig met mijn afstudeerstage voor mijn opleiding Pedagogie van het Jong Kind. Dit was ook de periode van mijn bachelorproef. Daarna kwam het er maar niet van om verder te werken aan de blog...
Vanaf nu zal ik terug wekelijks iets posten. Misschien moet ik maar eerst eens beginnen met de dingen die intussen veranderd zijn sinds het laatste bericht en nu.
Veranderingen voor Tiny sinds maart 2015:
Ik ben afgestudeerd en heb dus eindelijk een diploma in handen. Na 5 jaar studeren (2 jaar bachelor kleuteronderwijs en 3 jaar bachelor pedagogie van het jonge kind) kan ik zeggen dat ik een diploma heb.
Ik heb werk sinds 1 oktober 2015 en ik kan zeggen dat ik hier nog steeds werk. Vast is het nog niet, maar ik heb tenminste werk.
Ik was toen enkele maanden samen met Dries. Nu zijn we nog steeds samen en we wonen sinds juni al samen. Het ouderlijk nest verlaten was wennen, maar ik heb mijn draai gevonden bij Dries.
Ik heb mijn interesse voor muziek terug gevonden. Sinds november 2016 probeer ik accordeon te spelen. Nu nog met tips en trucs van pepe, een accordeonist in hart en nieren, maar vanaf september mag ik naar de muziekschool.
Toekomst van deze blog:
Ik zal proberen om elke week iets te posten.
De thema's die aan bod komen, zullen weer over mijn doen en laten gaan. Reizen, knutseltips, decoratietips, de accordeonlessen, zaken die gebeuren,...
Schrijf dus maar in je agenda: elke weekend komt een nieuwe post van Tiny.
Het zal in het weekend zijn. Soms een lang bericht, soms een korte update, maar altijd wel iets uit mijn dagelijks leven of uit mijn interesses. En soms een kleine terugblik op iets van de voorbije 2 jaar.
Enthousiaste groetjes
Tiny
Ik geef het toe: deze blog lag heel lang stil... Een beetje te lang...
Sinds het laatste bericht heb ik het heel druk gehad. Ik was volop bezig met mijn afstudeerstage voor mijn opleiding Pedagogie van het Jong Kind. Dit was ook de periode van mijn bachelorproef. Daarna kwam het er maar niet van om verder te werken aan de blog...
Vanaf nu zal ik terug wekelijks iets posten. Misschien moet ik maar eerst eens beginnen met de dingen die intussen veranderd zijn sinds het laatste bericht en nu.
Veranderingen voor Tiny sinds maart 2015:
Ik ben afgestudeerd en heb dus eindelijk een diploma in handen. Na 5 jaar studeren (2 jaar bachelor kleuteronderwijs en 3 jaar bachelor pedagogie van het jonge kind) kan ik zeggen dat ik een diploma heb.
Ik heb werk sinds 1 oktober 2015 en ik kan zeggen dat ik hier nog steeds werk. Vast is het nog niet, maar ik heb tenminste werk.
Ik was toen enkele maanden samen met Dries. Nu zijn we nog steeds samen en we wonen sinds juni al samen. Het ouderlijk nest verlaten was wennen, maar ik heb mijn draai gevonden bij Dries.
Ik heb mijn interesse voor muziek terug gevonden. Sinds november 2016 probeer ik accordeon te spelen. Nu nog met tips en trucs van pepe, een accordeonist in hart en nieren, maar vanaf september mag ik naar de muziekschool.
Toekomst van deze blog:
Ik zal proberen om elke week iets te posten.
De thema's die aan bod komen, zullen weer over mijn doen en laten gaan. Reizen, knutseltips, decoratietips, de accordeonlessen, zaken die gebeuren,...
Schrijf dus maar in je agenda: elke weekend komt een nieuwe post van Tiny.
Het zal in het weekend zijn. Soms een lang bericht, soms een korte update, maar altijd wel iets uit mijn dagelijks leven of uit mijn interesses. En soms een kleine terugblik op iets van de voorbije 2 jaar.
Enthousiaste groetjes
Tiny
Abonneren op:
Posts (Atom)