Het was een bewogen en trieste week. Mijn pepe is maandag overleden. Een zware klap voor iedereen, want we hadden het niet verwacht. Gisteren was de begrafenis en deze week zullen we de urne bij meme plaatsen.
Ik zal hem heel hard missen. Hij was mijn pepe, mijn raadgever, mijn computerman, mijn accordeonheld, mijn vriend,... Hij blijft voor eeuwig in mijn hart en ik zal hem nooit vergeten. Tijdens de begrafenis heb ik een tekst voorgelezen die ik zelf geschreven heb. Deze wil ik hier nog eens delen, als eerbetoon aan mijn pepe.
Deze week een minder leuk bericht op mijn blog, maar daar breng ik volgende week verandering in. Ik wou gewoon nog eens stilstaan bij de pepe die mijn fascinatie voor accordeon aanwakkerde...
Groetjes Tiny
Tekst opgedragen aan pepe:
Dag Pepe,
Ik heb heel veel en leuke momenten met jou
gehad. Elke zondag kwamen we met de familie samen in het huis van jou en Meme.
Die momenten van samenzijn, zitten nog steeds in mijn herinneringen.
Er zijn heel veel dingen die ik koester.
Maar wat ik het meest bewonderde is jouw passie voor muziek. En dan vooral voor
accordeon. Sinds je 17de speel je accordeon. Je trad op in een
bandje en voor je eigen kinderen speelde je ook vaak.
Die trend zette je de zondag verder eenmaal
je kleinkinderen had. Plots haalde je je accordeon boven en speelde je de
pannen van het dak. En op die momenten mocht ik ook op de knopjes duwen terwijl
jij speelde.
Het heeft me altijd al gefascineerd, maar
ik deed er nooit iets mee. In november vorig jaar zette ik de stap om met jouw
accordeon aan de slag te gaan. Je kon het zelf niet meer omdat hij te zwaar en
te groot was. Je hebt het willen proberen, maar het lukte niet. En dat deed ons
alletwee pijn. Maar ik kon hem dragen en dan zat je naast mij en speelde jij de
liedjes. Dus begonnen onze lessen. Als een echte leraar leerde je mij spelen op
jouw accordeon. Je had er plezier in dat ik vrij snel al enkele liedjes kon
spelen. Samen keken we uit naar die
muziekmomenten.
Ik besliste om naar de muziekschool te gaan
om het instrument echt meester te worden. Je was trots dat ik je passie wilde
verder zetten. En het mooiste moment moest nog komen. Dat is nu exact 2 weken
geleden. Ik kon tijdelijk een kleinere
accordeon lenen en ik bracht het mee naar jou als verrassing. Ik gaf de
accordeon aan jou en je speelde enkele liedjes. Zelfs na 15 jaar niet te spelen
kon je het nog! Dat is één van de mooiste momenten uit mijn leven en ik zal het
nooit vergeten.
Pepe, dankjewel om de vele mooie momenten.
Ik zal je nooit vergeten en je passie voor
muziek al helemaal niet!
Ik zie je graag.
Tiny
